Aeneis 4 – Het lot van koningin Dido
Boek IV gaat over de fatale liefde tussen koningin Dido en Aeneas.
Voor een beknopte samenvatting van dit boek, klik hier.
Inhoud
- Dido gewond door de liefde (4.1–89)
- 4.1–14 Dido is verliefd 1
- 4.15–30 Dido is verliefd 2
- 4.31–44 Anna haalt Dido over aan haar gevoelens toe te geven 1
- 4.45–55 Anna haalt Dido over aan haar gevoelens toe te geven 2
- 4.56–73 Dido laat zich overhalen
- 4.74–89 De bouw van Carthago ligt stil
- Goddelijke intriges (4.90–128)
- De jacht en de roddel (4.129–218)
- 4.129–159 De jacht
- 4.160–172 Schuilen in een grot
- 4.173–195 De Roddel
- 4.196–218 Jarbas hoort de roddel
- De goden grijpen in (4.219–278)
- 4.219–222 Jupiter grijpt in
- 4.223–237 De opdracht van Jupiter
- 4.238–258 Mercurius
- 4.259–264 Mercurius
- 4.265–278 Mercurius geeft de boodschap van Jupiter door
- *4.238–278 Mercurius wijst Aeneas op zijn missie
- Aeneas vertelt zijn plan aan Dido (4.279–415)
- 4.279-295 – Aeneas’ reactie
- 4.296-330 – Dido verbijsterd
- 4.331-361 – Aeneas’ rechtvaardiging
- 4.362-392 – Dido’s woede
- 4.393-415 Dido's laatste poging
- 279-407 Aeneas and Dido Quarrel About His Departure
- 408-473 Dido Tries Every Means to Keep Aeneas in Carthage
- 474-553 Dido Builds a Pyre, Makes Sacrifices, and Laments Her Fate.
- 4.450-521 Dido wil niet meer leven
- Mercurius waarschuwt Aeneas in een droom (4.554–583)
- 4.554-555 Mercurius' waarschuwing
- 4.556-569 Mercurius' waarschuwing
- 4.570-583 Mercurius' waarschuwing
- Dido ziet Aeneas vertrekken (4.584–629)
- 4.584–594 Dido ontdekt dat Aeneas vertrekt 1
- 4.595–606 Dido ontdekt dat Aeneas vertrekt 2
- 4.607–621 Dido vervloekt Aeneas opnieuw 1
- 4.622–629 Dido vervloekt Aeneas opnieuw 2
- De dood van Dido (4.630–705)
Dido ontdekt dat Aeneas vertrekt 1 4.584-594
Et iam prima novo spargebat lumine terras
585 Tithoni croceum linquens Aurora cubile.
Regina e speculis ut primam albescere lucem
vidit et aequatis classem procedere velis,
litoraque et vacuos sensit sine remige portus,
terque quaterque manu pectus percussa decorum
590 flaventisque abscissa comas “Pro Iuppiter! Ibit
hic,” ait “et nostris inluserit advena regnis?
Non arma expedient totaque ex urbe sequentur,
diripientque rates alii navalibus? Ite,
ferte citi flammas, date tela, impellite remos!”
Dido ontdekt dat Aeneas vertrekt 2 4.595-606
595 “Quid loquor? Aut ubi sum? Quae mentem insania mutat?
Infelix Dido, nunc te facta impia tangunt?
Tum decuit, cum sceptra dabas. En dextra fidesque,
quem secum patrios aiunt portare penatis,
quem subiisse umeris confectum aetate parentem!
600 Non potui abreptum divellere corpus et undis
spargere? Non socios, non ipsum absumere ferro
Ascanium patriisque epulandum ponere mensis?
Verum anceps pugnae fuerat fortuna. fuisset:
quem metui moritura? Faces in castra tulissem
605 implessemque foros flammis natumque patremque
cum genere exstinxem, memet super ipsa dedissem.”
Dido vervloekt Aeneas opnieuw 1 4.607-621
“Sol, qui terrarum flammis opera omnia lustras,
tuque harum interpres curarum et conscia Iuno,
nocturnisque Hecate triviis ululata per urbes
610 et Dirae ultrices et di morientis Elissae,
accipite haec, meritumque malis advertite numen
et nostras audite preces. si tangere portus
infandum caput ac terris adnare necesse est,
et sic fata Iovis poscunt, hic terminus haeret,
615 at bello audacis populi vexatus et armis,
finibus extorris, complexu avulsus Iuli
auxilium imploret videatque indigna suorum
funera; nec, cum se sub leges pacis iniquae
tradiderit, regno aut optata luce fruatur,
620 sed cadat ante diem mediaque inhumatus harena.
Haec precor, hanc vocem extremam cum sanguine fundo.”
Dido vervloekt Aeneas opnieuw 2 4.622-629
“Tum vos, o Tyrii, stirpem et genus omne futurum
exercete odiis, cinerique haec mittite nostro
munera. nullus amor populis nec foedera sunto.
625 Exoriare aliquis nostris ex ossibus ultor
qui face Dardanios ferroque sequare colonos,
nunc, olim, quocumque dabunt se tempore vires.
Litora litoribus contraria, fluctibus undas
imprecor, arma armis: pugnent ipsique nepotesque.”