Aeneis 1.335–352 – Venus vertelt over Dido 1

Aan het typen...

Latijnse tekst :: Latijnse tekst met aantekeningen :: Werkvertaling :: Analyse

Latijnse tekst

335  Tum Venus: ‘Haud equidem tali me dignor honore;
virginibus Tyriis mos est gestare pharetram
purpureoque alte suras vincire cothurno.
Punica regna vides, Tyrios et Agenoris urbem;
sed fines Libyci, genus intractabile bello.
340  Imperium Dido Tyria regit urbe profecta,
germanum fugiens. Longa est iniuria, longae
ambages; sed summa sequar fastigia rerum.
Huic coniunx Sychaeus erat, ditissimus auri
Phoenicum, et magno miserae dilectus amore,
345  cui pater intactam dederat, primisque iugarat
ominibus. Sed regna Tyri germanus habebat
Pygmalion, scelere ante alios immanior omnis.
Quos inter medius venit furor. Ille Sychaeum
impius ante aras, atque auri caecus amore,
350  clam ferro incautum superat, securus amorum
germanae; factumque diu celavit, et aegram,
multa malus simulans, vana spe lusit amantem.

Vorige tekst :: Naar boven :: Volgende tekst

Vragen

Werkvertaling

Klik hier om de betekenis van de kleuren en opmaak te zien (popup)

335  Tum Venus: ‘Haud equidem tali me dignor honore;
virginibus Tyriis mos est gestare pharetram
purpureoque alte suras vincire cothurno.

Toen (heeft) Venus (gezegd): ‘Ik acht dergelijke eer niet waardig;
aan de Tyrische maagden is de gewoonte een pijlenkoker te dragen
en de kuiten met een purperen laars hoog te omwinden.

• haud = non met nadruk
• ze ontkent hier dat ze een godin is, met extra nadruk (haud) want hybris=goddelijke overmoed; je mag niet jezelf gelijkstellen aan een god

Punica regna vides, Tyrios et Agenoris urbem;
sed fines Libyci, genus intractabile bello.
340  Imperium Dido Tyria regit urbe profecta,
germanum fugiens. Longa est iniuria, longae
ambages; sed summa sequar fastigia rerum.

Jij ziet Punische koninkrijken, Tyriërs en de stad van Agenor;
maar het omliggend gebied is Lybisch, het ontembare volk in de oorlog.
340 Dido voert het gezag uit, nadat ze was vertrokken uit de Tyrische stad,
omdat ze haar broer ontvlucht. Onrecht is langdurig, lang
is het ingewikkelde verhaal; maar ik zal de hoofdpunten van de zaak volgen.

• bello = in weggelaten
• regna = dichterlijk meervoud
• Punica regna = Carthago
• Tyrios = is de voorvaderen van Dido
• Agenor =
• Libisch = omliggend gebied rondom Carthago,
• Ingewikkeld verhaal maar belangrijke dingen zal ik vertellen
  
• Dido is weg uit Tyrins want ze moest vluchten voor haar broer. Onrecht: Jarbas wilde met haar trouwen want weduwe maar ze skipte hem dus Jarbas was boos.
• check de vertaling
• ambages dichterlijk meervoud

Huic coniunx Sychaeus erat, ditissimus auri
Phoenicum, et magno miserae dilectus amore,
345  cui pater intactam dederat, primisque iugarat
ominibus. Sed regna Tyri germanus habebat
Pygmalion, scelere ante alios immanior omnis.

Aan haar was/Zij had een echtgenoot Sychaeus, de rijkste aan goud
van de Feniciërs, en met grote liefde van de ongelukkige bemind,
345 aan wie haar vader haar onaangeraakt had gegeven, en in een eerste huwelijk had verbonden.
Maar haar broer had de heerschappij over Tyrus/de koninkrijken van Tyrus,
Pygmalion, in misdaad wreder voor anderen dan allen.

• huic = pers vnmw
• ditissimus = superl. van dis, ditis , rijk aan/van + gen.
• intactam = onaangeraakt, bedoeld wordt maagdelijk
• wie is cui, wie is intactam
• een korte samenvatting van de cv van dido:

Quos inter medius venit furor. Ille Sychaeum
impius ante aras, atque auri caecus amore,
350  clam ferro incautum superat, securus amorum
germanae; factumque diu celavit, et aegram,
multa malus simulans, vana spe lusit amantem.

En midden tussen hen kwam waanzin/woede. Hij,
goddeloos voor de altaren, en verblind door liefde voor goud,
350 overwint/overweldigt Sychaeus heimelijk met het zwaard onverhoeds, zonder te denken aan de liefde
van zijn zuster; en hij heeft de daad lange tijd verborgen, en de slechte,
heeft door middel van veel voorwendsels, haar ziek van verliefdheid bedrogen met ijdele hoop.

• quos = rel aansluiting
• medius = dominant
• voor de altaren is al helemaal impius, net alsof je iemand midden in de kerk vermood