Epigram
Aan het typen...
Het epigram (‘opschrift’) was een oorspronkelijk Grieks kort gedicht, dat werd aangebracht op monumenten en graven. Epigrammen waren geschreven in een vast metrum (het elegisch distichon) en kenden vaak een inhoud die was ingegeven door de funeraire context. In de periode van het hellenisme werd het epigram vrijer qua inhoud: de epigrammen verliezen hun strikt epigrafische karakter en zijn ook dikwijls fictief van aard. De Romeinen namen het hellenistische epigram over en pasten het genre aan hun eigen smaak aan. Het epigram werd door hen gebruikt voor allerlei uitingen van sociale communicatie, zoals prijzen, bedanken, grappen maken, spotten en schelden. We vinden epigrammen in de vorm van (anonieme) inscripties en graffiti, maar ook als literaire vorm bij verschillende dichters, zoals Catullus. Bij de Romeinen geldt Martialis als de meester van het genre. Een belangrijke bijdrage van Martialis is de ontwikkeling van de wending of ‘pointe’ in het epigram, wat in latere tijden een belangrijk kenmerk werd van het genre.