Imperfectum
Om iets te vertellen dat in het verleden gebeurde, kun je in het Grieks gebruik maken van het imperfectum (afgekort impf.). Dit is één van de verleden tijden in het Grieks.Vervoegingen
In het imperfectum krijgen werkwoorden andere uitgangen dan in de praesens. Hierdoor kun je herkennen dat het om een imperfectumvorm van het werkwoord gaat. Daarnaast is een ἐ- voor de stam. Deze ἐ- wordt het augment genoemd. Het augment geeft altijd aan dat het om een verleden tijd gaat. Het imperfectum wordt gevormd met de volgende regel:| imperfectum |
|---|
| ἐ- + stam + -ον (ik) -ες (jij) -ε(ν) (hij/zij/het) -ομεν (wij) -ετε (jullie) -ον (zij) |
|
λύω |
ποιέω |
εἰμί |
|
| imperfectum | ik maakte los | ik deed, maakte | ik was |
| ik | ἔλυον | ἐποίουν | ἦ(ν) |
| jij | ἔλυες | ἐποίεις | ἦσθα |
| hij/zij/het | ἔλυε(ν) | ἐποίει | ἦν |
| wij | ἐλύομεν | ἐποιοῦμεν | ἦμεν |
| jullie | ἐλύετε | ἐποιεῖτε | ἦτε |
| zij | ἔλυον | ἐποίουν | ἦσα(ν) |
Gebruik
Het imperfectum wordt gebruikt om gebeurtenissen die in het verleden plaats vinden te beschrijven.Meer over het augment
Het augment is het voorvoegsel ἐ-. Het woord augment komt van het Latijnse woord augēre ‘vergroten’, en betekent dus letterlijk ‘vergroting’. Het augment geeft altijd aan dat het om een verleden tijd gaat. Het augment wordt voor de stam geplakt. Zo is ἔλυον de 1e pers. impf. van λύω en ἐποίουν de 1e pers. impf. van ποιέω. Er zijn echter een aantal speciale regels voor het augment.Augment bij samengestelde werkwoorden
Samengestelde werkwoorden zijn werkwoorden die beginnen met een voorzetsel, zoals ἐνδύνω (ἐν + δύνω) en ἀποφεύγω (ἀπο + φεύγω). Als het voorzetsel eindigt op een klinker (zoals ἀπό, διά, κατά, ἀνά, παρά, ὑπό, ἐπί), vervalt de klinker en neemt het augment de plaats in. Voorbeelden: ἐνδύνω > ἐνέδυνον ἀποφεύγω > ἀπέφευγον ἐπιθυμέω > ἐπεθύμουν παραλαμβάνω > παρελάμβανον Een uitzondering vormt περί: περιέβαινον Bij πρό kan samentrekking van de -ο en het augment ἐ- plaatsvinden: προέβαινον of προὔβαινονAugment bij werkwoorden met beginklinker
Als een werkwoord begint met een klinker of tweeklank, dan is er geen augment, maar wordt de beginklinker verlengd: α- > η- ἀκούω > ἤκουον horen ε- > η- ἐθέλω > ἤθελον willen ο- > ω- ὁμολογέω > ὡμολόγουν akkoord gaan αι- > ῃ- αἰτέω > ᾔτουν vragen οι- > ῳ- οἰκέω > ᾤκουν wonen ευ- > ηυ- εὑρίσκω > ηὕρισκον vinden, aantreffen Uitz.: ἔχω > εἶχον hebben Het kan ook zijn dat de beginklniker wordt verlengd, maar dit niet aan de spelling te zien is: η- = η- ἥκω > ἧκον komen ω- = ω- ὠφελέω > ὠφέλουν helpen ι- = ι- ἱκετεύω > ἱκέτευον smeken υ- = υ- ὑβριζω > ὕβριζον overmoedig handelen Onthoud: Begint een imperfectum met η-, dan kan de beginklinker van het werkwoord α-, ε- of η- zijn.Dit is Les 5 - .... De vorige les was Les 4 - ... en de volgende les is Overzicht 1. Voor meer lessen, zie het kopje Lessen.